De toyger: een intelligente en speelse minitijger om verliefd op te worden

Hoewel je het, gezien het voorbeeld van de wilde kat, niet zou vermoeden, is de toyger allesbehalve afstandelijk. Het zijn echte knuffelkatten, die een aai van hun baasje eisen en meestal goed overweg kunnen met kinderen en honden. Een opvallend kenmerk is de sluwheid van de toyger-kat.

De dieren hebben een mentale uitdaging nodig in de vorm van intelligentiespeelgoed – ze zijn de ideale kandidaten voor kattenbehendigheid of clickertraining. Kinderen die weten hoe ze met katten moeten spelen, vinden in de toyger een geweldige metgezel. Bovendien imponeren de dieren met hun zelfverzekerde en evenwichtige karakter: ze spelen zelden de beledigde diva en zijn niet boos als er iets niet goed gaat.

Van toyger-katten is niet bekend dat ze een bepaalde aanleg voor (erfelijke) ziekten hebben, ze worden zelfs als behoorlijk robuust beschouwd. De verzorging stelt geen bijzondere eisen aan de baasjes, alleen zo nu en dan de korte, dikke vacht kammen. Het ras wordt gefokt als huiskat, dus toygers zijn ideale huisdieren voor de stadswoning, bij voorkeur met een afgeschermd balkon of tuin.

Ook al hebben ze geen onbedwingbare vrijheidsdrang, er zit veel kracht in de kleine tijgers. Ze willen actie en afwisseling. Dagelijks uitgebreide speelkwartiertjes met hun mensen zijn een must.

De enige toegestane kleur voor de toyger is een bruine tijgertekening, met grijs, bruin en chocoladekleurig haar en een roodoranje basistint; er worden pogingen ondernomen om andere basiskleuren vast te stellen (zogenaamde “Snow Toyger” en “Silver Toyger” met witgrijze basiskleur). De strepen moeten zo mogelijk gesloten zijn met willekeurige verdikkingen; in jargon spreekt men van een “makreel”-tekening. Veel toygers hebben – net als hun wilde neef uit Azië – een lichtere buik en witte binnenkant van de dijen.

Een kat die eruitziet als een tijger – dit was het doel van kattenliefhebster Judy Sudgen in de vroege jaren ’90. Door gerichte paring wilde ze het vachtpatroon zo versterken dat het doorzette op de snuit en de poten. Daartoe simuleerde Sudgen mogelijke kruisingsresultaten van verschillende kattenrassen op de computer.

Tenslotte werden de voorouders van het ras een Bengaalse kater en een “gewone” gestreepte Amerikaanse korthaar. In 1993 voegde een straatkat uit India haar gevlekte oren toe aan de genenpool. Het ras is pas sinds 2007 officieel erkend als de “Californian Toyger”, maar tot dusver alleen door de Amerikaanse organisatie The International Cat Association (TICA).

Ook in Duitsland zijn er intussen Toyger-fokkers. De raskat is duur: dieren voor liefhebbers – dit zijn dieren die door kleine afwijkingen van de rasstandaard, bijvoorbeeld ongewenste tekeningen, niet als fokdier worden gebruikt – kosten rond de 1.300 euro, fokexemplaren veel meer.

Toygers zijn van kop tot staartpunt gestreept – in tegenstelling tot klassieke gestreepte katten vervagen de tijgerstrepen niet richting de kop en de poten, maar zijn ze duidelijk gedefinieerd. Over het algemeen is de vacht opvallend dik, waardoor ze een fluweelzachte textuur heeft. Een ander karakteristiek kenmerk is een hoge intelligentie: de katten hebben constant nieuwe uitdagingen nodig, maar zijn redelijk huiselijk en hoeven niet per se buiten te zijn. Veel toygers zijn trouwens, volledig atypisch voor katten, helemaal niet bang voor water.