De Tsjechoslowaakse wolfshond - een verlegen hond met een groot hart

Op zoek naar een onverschrokken hond die de grenzen veilig kon stellen, begon Tsjechoslowakije in 1955 een heel bijzonder „experiment”: De Karpatische wolf en de Duitse herder werden gekruist. Deze kruising moet de beste eigenschappen van de twee verschillende dieren combineren. Het resultaat was niet overtuigend, de viervoeters bleken te verlegen en agressief als hulphonden. Toch begonnen sommige liefhebbers de ongewone honden te fokken.

In 1982 werd de wolfshond in Tsjechoslowakije als ras geregistreerd. De fokkers moesten echter tot 1999 wachten op officiële erkenning door de internationale koepelorganisatie FCI (Fédération Cynologique Internationale).

De Tsjechoslowaakse wolfshond lijkt in wezen nog steeds erg op zijn voorouder, de Karpatische wolf, ook al is het al weer tientallen jaren geleden dat de wolf voor het laatst ingekruist is. Hij wordt als onverschrokken beschouwd, wantrouwend tegenover vreemden en vatbaar voor stress: deze verlegen viervoeter heeft een hekel aan harde geluiden, mensenmassa’s en hectiek. Ook onbekende situaties veroorzaken onbehagen.

Zijn baasje is de wolfshond echter trouw. Als hij op een soortspecifieke manier wordt gehouden en bezig gehouden, zal hij zich ontwikkelen tot een volgzame en betrouwbare metgezel die je keer op keer zal verbazen met zijn intelligentie.

De wolfshond heeft een heel zorgvuldige opvoeding en socialisatie nodig: als je voor dit hondenras kiest, heb je ofwel ervaring met honden hebben, of deze moeten opdoen.

De ideale relatie tussen baasje en wolfshond wordt gekenmerkt door wederzijds respect: het dier onderwerpt zich slechts met tegenzin; in plaats daarvan ziet hij zijn verzorger als partner. Om een vertrouwensrelatie op te bouwen met deze wilskrachtige viervoeter heb je veel geduld, tijd en intuïtie nodig. De hulp van een professionele hondentrainer kan erg waardevol zijn.

De wolfshond is vaak lief en geduldig tegenover kinderen.. Zoals bij alle honden geldt echter: laat je kinderen nooit alleen met het dier. Dit ras is slechts in beperkte mate geschikt als gezinshond omdat het vooral in huishoudens met kleine kinderen lawaaierig en hectisch is.

Als de wolfshond fysiek en mentaal voldoende wordt gestimuleerd, is hij een evenwichtige kameraad. Hij moet veel worden uitgelaten en mentaal uitgedaagd: hij is dol op lange wandelingen en fietstochten. Bij hondensporten zoals mantrailing of spoorzoeken kan hij zijn uitstekende neus gebruiken. Idealiter woont hij in een huis met een grote, omheinde tuin.

Zijn jachtinstinct en roedelgedrag zijn zeer uitgesproken. De wolfshond kan niet altijd goed overweg met andere honden – om ontmoetingen met andere honden minder stressvol te maken, moet hij als puppy goed gesocialiseerd worden.

Je zou de dikke vacht regelmatig moeten borstelen, tijdens de rui dagelijks.

Dit ras mag alleen worden gekocht door degenen die veel tijd en moeite kunnen steken in het opvoeden van een hond. De Tsjechoslowaakse wolfshond is geen hond die zomaar „meeloopt”: zelfs na de puppyleeftijd heeft hij veel aandacht, begeleiding, activiteit en beweging nodig. Adressen van gerenommeerde fokkers zijn verkrijgbaar bij de NVH (Nederlandse Vereniging van Hondenspecialisten).

Vind de juiste producten voor je Tsjechoslowaakse wolfshond bij ons!

Naar de hondenproducten