De Anatolische herder (kangal): een zeer zelfstandige herdershond met karakter
15.05.2023 - Leestijd: 3 minuten
De kangal is een groot dier met een indrukwekkend postuur. In Turkije wordt hij al eeuwenlang als herdershond en waakhond gehouden. De taak om zijn kudde in de kale gebieden te beschermen, verrichtte hij vaak wekenlang zelfstandig en zonder mensen in zijn omgeving. Deze onafhankelijkheid gecombineerd met een territoriale claim maakt het opvoeden van deze intelligente viervoeter niet gemakkelijk, dus hij moet goed gesocialiseerd en consequent opgevoed worden.
Een Turkse herdershond
De Anatolische herder (kangal) is een Turkse herdershond wiens voorouders waarschijnlijk al meer dan duizend jaar geleden met mensen samenleefden. Van 1980 tot 2018 was hij, samen met de Akbaş en de Karabaş, een officieel erkend ras van de Anatolische herdershond, aangewezen door de FCI (Fédération Cynologique Internationale). Sinds 2018 erkent de FCI alleen de Anatolische herder (kangal) als zelfstandig ras.
Karakter van de kangal
Deze trotse viervoeter is op zich een vredig en ontspannen dier. Als waak- en herdershond is hij echter van nature zeer attent en wantrouwend tegenover vreemden. Als hij zijn kudde, zijn territorium of zelfs zijn volk als bedreigd ziet, besluit hij snel en zonder aankondiging in te grijpen. Daarom heeft deze grote Anatoliër consistent leiderschap nodig en een baas die hij compromisloos erkent. De kangal is zachtaardig en aanhankelijk jegens zijn mensenroedel, maar kan een uitgesproken dominant gedrag vertonen bij onjuiste socialisatie of opvoeding.
Het opvoeden en houden van de kangal
De grote herdershond heeft vanaf puppyleeftijd een continue en consequente opvoeding nodig. Het volgen van puppylessen en een bezoek aan de hondenschool is absoluut vereist om de basiscommando’s te leren. Tegelijkertijd kan de vroege en constante ontmoeting met andere honden het natuurlijke wantrouwen van dit ras ten opzichte van soortgenoten tegengaan. Als dit niet lukt, vertoont de kangal vaak dominant gedrag als hij vreemde dieren tegenkomt. Omdat deze onvermoeibare viervoeter echter veel beweging nodig heeft, zijn lange wandelingen een absolute must voor hem. Daarnaast heeft hij een eigen, zo groot mogelijk territorium nodig, of in ieder geval een veilig omheinde tuin. Een goed opgevoede en soortgeschikte kangal is een trouwe en loyale vriend die naar steun en nabijheid verlangt.
Verzorging van de kangal
Omdat dat de Anatolische herder (kangal) voor zichzelf moet zorgen in zijn natuurlijke taak om zijn roedel te beschermen, is het over het algemeen geen veeleisend dier. Hij heeft geen speelgoed nodig, maar veel ruimte en voldoende bezigheid in de vorm van beweging. De middellange tot lange vacht zou regelmatig geborsteld moeten worden, vooral tijdens het verharen moet dat eigenlijk elke dag. Als je hem er als puppy aan laat wennen, zal hij zeker genieten van deze zorg van zijn mensen.
Kenmerken
Vanwege zijn oorspronkelijke rol als waakhond kan de Anatolische herder (kangal) erg dominant zijn als hij niet op de juiste manier wordt gehouden of opgevoed. Daarom staat dit hondenras op de Duitse lijst van gevaarlijke hondenrassen. Dit betekent dat er in sommige Duitse bondsstaten speciale eisen gelden voor het houden van dit ras, zoals een bekwaamheidsbewijs voor de eigenaar en een karaktertest voor de hond. De hondenbelasting is ook aanzienlijk hoger voor honden die in de deelstaten op de lijst staan.
Bij het kopen van een Anatolische herder (kangal) is het essentieel om een gerenommeerde fokker te gebruiken die het dier vanaf het begin op de juiste wijze socialiseert. Dit voorkomt later problemen met de trotse herdershond.
Bij ons vind je de beste producten voor je Anatolische herder (kangal)!
ProfielAnatolische herder (kangal)
Ras | Anatolische herder (kangal) |
Oorsprong | Turkije |
Classificatie | Duitse pinscher en schnauzer - molosser - Zwitserse berghonden en andere rassen |
Grootte | groot, schofthoogte ongeveer 72 tot 86 centimeter |
Gewicht | 41 tot 66 kilogram |
Anatomie | slanke, gespierde, evenwichtige lichaamsverhoudingen |
Ogen | ver uit elkaar en klein; goudbruin tot bruin |
Oren | middelgroot, goed uit elkaar geplaatst en plat liggend |
Vacht en kleur | sterk met ondervacht; crème tot donkergrijs, masker: zwart |
Kenmerken | staat in sommige landen op de lijst van gevaarlijke soorten |
Karakter | kalm, waakzaam, beschermend, onafhankelijk, intelligent |
Gezondheid | sterk ras, geen bekende erfelijke ziekten |