Witte herdershond - een mooie, slimme Zwitser
15.05.2023 - Leestijd: 3 minuten
Een herdershond met een schitterende witte vacht? Een albino, een speling van de natuur? Nee: een witte herdershond of Berger Blanc Suisse draagt zijn ongewone vachtkleur doelbewust. Vier decennia lang werd de witte variant van de Duitse Herder door fokkers afgekeurd als een verkeerde kleur, maar hij bleef populair bij liefhebbers van de honden in het buitenland. Zo werd de witte herdershond een eigen ras.
Ballingschap overzee
De witte kleur van een hond was vroeger erg handig: zo zagen de herders hun dieren in het donker niet voor wolven aan. Eind 19e eeuw begon het systematisch fokken van de Duitse herder en ook witte en lichtgekleurde honden waren vertegenwoordigd in de rassen. In 1933 werd de witte kleur bij herdershonden echter uitgeroepen tot uitsluitingscriterium voor de fokkerij. Aangenomen werd dat er een verband was tussen kleur en genetische defecten. In de VS en Canada gaven ze niets om de nieuwe standaard en bleven ze de prachtige witte varianten fokken, zodat het ras behouden bleef en zich sinds de jaren 70 weer vanuit Zwitserland in Europa verspreidde. De huidige rasstandaard is geformuleerd in 2011.
Aard en karakter van de witte herder
Je moet gewoon wel van hem houden, want het is een hond met veel hart en grote toewijding. Zijn karakter is evenwichtig en zelfverzekerd. Een witte herder gedraagt zich aanvankelijk voorzichtig tegenover vreemden, maar is niet bang of agressief. De aard van de witte herder wordt gekenmerkt door hoge intelligentie en een sterke leergierigheid. Hij is net zo gemakkelijk op te voeden als zijn donkere familieleden. Ook hier zijn de toverwoorden: liefde, geduld en iets lekkers op het juiste moment.
Het evenwichtige karakter van de witte herder in combinatie met zijn grote enthousiasme voor werk, zijn mentale capaciteiten en zijn verlangen om mensen te plezieren, maken hem tot een topkandidaat voor verantwoordelijke hondenberoepen: als waak- en beschermingshond, blindengeleidehond of als (lawine-)reddingshond voert hij dankbare taken uit.
Het opvoeden en houden van de witte herder
Om een witte herder te houden, moet je ervaring met honden hebben om een serieuze roedelleider te zijn met consistent gedrag en om elementaire gehoorzaamheid af te dwingen. Een witte herder is niet geschikt voor een stadswoning als hij niet tegelijkertijd veel beweging buiten of in de tuin krijgt. Het dier houden in de grote stad is daarom niet ideaal voor de natuurliefhebbende hond. Het grote dier wil in beweging zijn – indien mogelijk aan de zijde van zijn mensen. Over het algemeen vormen een slimme witte herder en zijn mensenfamilie een onverslaanbaar team dat veel verder gaat dan een pragmatische relatie tussen hond en baasje. Het dier vindt een zinvolle bezigheid bij alle soorten hondensport. Je inspireert hem vooral met spelletjes waarbij hij zijn speurneus kan gebruiken. Als hij je dan ook nog bij het fietsen, joggen of paardrijden kan begeleiden en zich in het water kan uitleven, heb je een evenwichtige hond aan je zijde.
Verzorging van de witte herder
Je zou denken dat hij als een magneet vuil aantrekt, maar dat is niet zo. Ondanks de sneeuwwitte vacht is het onderhoud niet al te tijdrovend, een witte herder moet alleen regelmatig geborsteld worden. Als de hond verhaart, moet je dit elke dag plannen om de losse ondervacht te verwijderen. Zoals alle Duitse herders is de witte herder vatbaar voor heup- en elleboogdysplasie. Verantwoordelijke fokkers proberen deze overgeërfde zwakheden te vermijden.
Bij ons vind je de beste producten voor jouw witte herder!
ProfielWitte herdershond
Ras | Witte herder (Berger Blanc Suisse) |
Oorsprong | Zwitserland |
Classificatie | Herdershonden en veedrijvershonden |
Grootte | Reu 60 tot 66 centimeter schouderhoogte - teef 55 tot 61 centimeter schouderhoogte |
Gewicht | Reu 30 tot 40 kilogram - teef 22 tot 35 kilogram
|
Anatomie | Gespierde, langwerpige, licht hellende kroep en staart |
Ogen | Middelgroot, amandelvormig, donker tot middenbruin, iets schuin |
Oren | Oren licht naar voren gebogen |
Vacht en kleur | Dichte ondervacht, stokhaar of lang stokhaar; kleur wit |
Kenmerken | Werd vanaf 1933 als de verkeerde kleur van de Duitse herder beschouwd en is sinds de jaren zeventig een officieel ras |
Karakter | Sterke zenuwen, zelfverzekerd, tegelijkertijd ongeremd en goedaardig, temperamentvol |
Verzorging | Regelmatig, bij het wisselen van vacht dagelijks, kammen |
Gezondheid | Neiging tot dysplasie van de heupen en ellebogen, ontsteking van het hoornvlies en de oren |