Tervuerense herder - de sportieve werkhond uit België

Tervuerense herder? Nooit van gehoord of gezien? Klopt, deze aantrekkelijke en actieve honden zijn hier zelden te vinden. Zijn directe verwant, de Mechelse herder, is beter bekend. Beide rassen behoren tot de familie van Belgische herders, net als de langharige Groenendaeler en de ruwharige Lakense of Laekense herder. De Tervuerense herder lijkt qua uiterlijk op de Mechelse herder, behalve dat hij een lange vacht heeft.

De Belgische herder zoals we die kennen, ontstond aan het einde van de 19e eeuw. In 1891 begonnen enthousiastelingen het ras planmatig te ontwikkelen uit de herdershonden die met schapen werkten. De eerste dieren werden in 1901 geregistreerd bij de Koninklijke Maatschappij Sint Hubertus; de standaard werd uiteindelijk vastgesteld in 1910.

De Tervuerense herder is roodbruin van kleur met een zwart masker en zwart houtskoolpatroon. Daarmee worden de zwarte punten van de vacht bedoeld, die de indruk wekken dat iemand met een roetige hand de vacht van het dier heeft gestreeld. Vooral de mannetjes ontwikkelen duidelijke manen.

Zoals alle Belgische herders heeft de Tervuerense herder een buitengewoon levendig karakter. Hij is waakzaam en wordt beschouwd als dol op kinderen. Hij heeft snelle reflexen, is spontaan, intelligent en gevoelig. De Tervuerense herder kijkt vol verwachting naar zijn mens en is onvoorwaardelijk loyaal aan hem. Hij wil graag geïntegreerd worden in de familie, hij is niet geschikt om alleen in afgesloten ruimtes te worden gehouden. De honden ontwikkelen zich laat en spelen graag tot op hoge leeftijd. Er wordt gezegd dat ze vrij uitgekookt zijn.

Deze pittige honden zijn gemakkelijk op te voeden. Maar ze hebben wel mentale en fysieke oefening nodig. Een huis met tuin wordt aanbevolen. Belgische herders zijn gek op elke vorm van hondensport. Bezoek met je hond de hondenschool en kijk welke sport bij uitstek geschikt is voor jouw gezelschapsdier. Als je liefdadigheidswerk wilt doen, train hem dan tot reddingshond.

Voor elke klus geldt het volgende: de Tervuerense herder heeft geen “uitknop”. Las daarom vaste rustpauzes in om van hem een ontspannen metgezel te maken. Vermijd een harde aanpak met overmatige druk en vertrouw op positieve bevestiging.

De lange vacht van de Tervueren is buitengewoon onderhoudsvriendelijk. Eén keer per week borstelen is genoeg. Als de hond uithaart, moet je de ondervacht weghalen, want dan heb je minder vacht in huis.

Deze Belgische herders worden beschouwd als een robuust ras. Heupdysplasie (HD) en epilepsie komen niet vaak voor. Zoek daarom bij het kopen van een puppy naar een gerenommeerde fokker die waarde hecht aan gezonde lijnen en goede socialisatie voor zijn dieren.

Bij ons vind je de beste producten voor je Tervuerense herder!

Naar de hondenproducten