Pyrenese berghonden: vriendelijke reuzen met engelengeduld
15.05.2023 - Leestijd: 3 minuten
De Pyrenese berghond, iets beter klinkend bekend als "Chien de Montagne des Pyrénées" of gewoon "Patou", is een ontzagwekkende verschijning. Deze originele herdershond is niet meer weg te denken uit het berglandschap van de Pyreneeën. De meeste honden doen tegenwoordig echter niet meer het zware werk bij de kudde. In plaats daarvan vinden de grote en elegante viervoeters een nieuw doel als goedaardige familieleden.
De Pyrenese berghond en zijn geschiedenis
De Pyrenese berghond is een oud Frans hondenras dat al in de middeleeuwen bekend en gewaardeerd was. Archeologische vondsten bewijzen dat de hond al in de bronstijd in deze streken voorkwam. Oorspronkelijk was de Pyrenese berghond waker en herder. In de 17e In de 19e eeuw werd het steeds meer een gezelschapshond die representatieve prestigefuncties vervulde voor zijn eigenaren. De eerste systematische rasbeschrijving stamt uit het jaar 1897; de huidige rasstandaard is nog steeds gebaseerd op de versie uit 1923. Nadat de belangstelling voor deze honden enige tijd was afgevlakt, bracht het toerisme het ras in de jaren tachtig nieuwe populariteit.
Karakter van de Pyrenese berghond
Pyrenese berghonden worden beschouwd als zachtmoedige reuzen. Zijn imposante manier van doen is genoeg om respect te wekken. In zijn karakter zit een sterk beschermend instinct naar zijn mensenfamilie, gekoppeld aan een hoge mate van intelligentie en het vermogen om zelfstandig situaties in te schatten en daarnaar te handelen. Dit creëert een zekere gehechtheid. Hij behandelt vreemden met argwaan. Door zijn doorgaans evenwichtige, vriendelijke karakter is hij ook geschikt als gezinshond die over het algemeen goed overweg kan met kinderen en met andere huisdieren. Zijn minzame en aanhankelijke karakter maakt hem tot een populaire viervoeter.
De Pyrenese berghond opvoeden en houden
Zoals geldt voor de meeste hondenrassen waarvan de taak ooit het beheer van kuddes was, heeft ook de Pyrenese berghond een sterke neiging tot onafhankelijkheid en autonomie. Dit vereist doorzettingsvermogen, geduld en assertiviteit van jou bij het trainen van je hond; verwacht geen onvoorwaardelijke onderwerping van het dier. Met consistent, maar altijd empathisch gedrag bereik je het nodige respect. Daarnaast raden we aan deel te nemen aan puppycursussen en naar de hondenschool te gaan, waar de Pyrenese berghond ook de mogelijkheid heeft om sociale interactie met andere honden te oefenen. De Pyrenese berghond is een zeer actieve hond en heeft daarom veel beweging nodig – bijvoorbeeld in de vorm van lange dagelijkse wandelingen of als begeleider tijdens het joggen en fietsen, waar hij zonder riem mag lopen. Vanwege zijn hoge gewicht zou de trouwe viervoeter echter niet veel moeten springen. Hondensport is daarom minder geschikt voor hem.
Het is ideaal en naar zijn karakter als de hond toegang heeft tot een ruim stuk grond waar hij vrij kan bewegen en dat hij kan bewaken. De Pyrenese berghond kan met de juiste training ook worden gebruikt als gezelschaps- of reddingshond. In de grote stad is het moeilijk voor de hond om zich goed te ontwikkelen; alleen al zijn formaat maakt het onpraktisch om hem als medebewoner in het appartement te hebben.
De weelderige vacht van de Pyrenese berghond vereist een zorgvuldige verzorging. De vacht moet meerdere keren per week worden geborsteld, zodat hij niet vervilt. De hond haart bij het wisselen van vacht sterk uit en dan kan dagelijkse verzorging het proces gemakkelijker maken.
Bijzonderheden van de Pyrenese berghond
Aangezien er bij de fokkerij van de Pyrenese berghond altijd een uitgebreide genenpool aanwezig is geweest, zijn er bij dit ras geen specifieke erfelijke ziekten ontstaan. Zoals de meeste grote honden, loopt de viervoeter echter het risico heupdysplasie te ontwikkelen.
Bij ons vind je de beste producten voor jouw Pyrenese berghond!
ProfielPyreneesche berghond
Ras | Pyreneesche berghond |
Oorsprong | Frankrijk |
Classificatie | Waak- en herdershond |
Grootte | 70 tot 80 centimeter (reu), 65 tot 75 cm (teef) |
Gewicht | 40 tot 60 kilogram |
Anatomie | Iets rechthoekige bouw met een goed geproportioneerde, V-vormige kop en korte nek, de ruglijn licht aflopend, de staart vormt een "vlag", wordt in beweging zwaaiend over het lichaam gedragen |
Ogen | Amberkleurig, amandelvormig, licht schuin, met een "dromerige" uitdrukking |
Oren | Driehoekige, afgeronde punt, plat liggend en hangend |
Vacht en kleur | Dichte dubbele vacht met lang buitenhaar en veel ondervacht; wit met optionele grijze, gele of roestrode vlekken op de basis van de staart, de kop en de oren, soms ook op het lichaam |
Kenmerken | "Technisch" identiek aan de Pyrenese mastif |
Karakter | Alert, zachtaardig, onafhankelijk |
Verzorging | Veel zorgvuldige vachtverzorging |
Gezondheid | Geen speciale rasspecifieke risico's |