Newfoundlander - de grote hond en de zee

Waar komen newfoundlanders eigenlijk vandaan? Het is ongeveer duizend jaar geleden dat de Vikingen op de kust van Newfoundland belandden. In hun gezelschap: grote berenhonden, waarvan sommige op het eiland bleven nadat de Noorse zeevaarders vertrokken en de honden van de inheemse indianen ontmoetten. De volgende kolonisten verschenen in de 17e eeuw en hadden op hun beurt dieren bij zich. De vermenging van deze honden met de nakomelingen van de vikinghonden resulteerde in een beerachtige hond – een krachtpatser die geweldige dingen deed als sledehond en als werkhond op de vissersboten. En water is altijd z’n ding gebleven. Volgens de legende redde een newfoundlander Napoleon van de verdrinkingsdood toen hij van Elba probeerde te ontsnappen. Dankzij zijn liefde voor water en zijn kracht is de newfoundlander een reddingswerker bij uitstek. Zo maken ze onder andere officieel deel uit van de Franse kustwacht.

Een newfoundlander heeft het karakter van een echte engel op vier poten, bekend om zijn goedaardigheid, vredelievendheid en geduld. De intelligente en hardwerkende hond heeft ook een rustig en evenwichtig karakter, is kindvriendelijk en heeft een uitgesproken reddingsinstinct. Newfoundlanders zijn dan ook terecht begeerd als water- en reddingshonden. Bovendien is de newfoundlander uiterst aanhankelijk en heeft hij liefde nodig. Hij is een knuffelbeer die zich hecht aan zijn mensen en overal bij wil zijn.

De newfoundlander staat bekend om zijn uiterst vreedzame, geduldige aard. Agressiviteit kent hij niet. Zijn vriendelijke en rustige karakter maakt het zelfs voor beginnende hondenbaasjes gemakkelijk om hem op te voeden. Soms kan de newfoundlander echter een beetje koppig zijn, waarmee in zijn opvoeding rekening moet worden gehouden. Hoewel de newfoundlander over het algemeen goed geschikt is voor beginners, is het aangeraden om al met een newfoundlander-puppy naar een hondenschool te gaan. Zo leren jij en jouw hond vanaf het begin wat belangrijk is bij het samenleven. Om jouw newfoundlander evenwichtig en gelukkig te laten zijn, speelt echter niet alleen een consequente en geduldige opvoeding een rol. Het is ook belangrijk dat je de behoeften van dit ras kent en hem kunt geven wat hij nodig heeft.

De grootte van een reu is gemiddeld 71 centimeter op schouderhoogte, teven zijn ongeveer 66 centimeter groot. Een imposant formaat. Het gemiddelde gewicht van een reu ligt tussen 60 en 70 kilo, dat van een teef tot 55 kilo.

Je vraagt je af: „Voor wie is een newfoundlander geschikt?“ Een belangrijk antwoord op de vraag ligt voor de hand: als je een newfoundlander wilt houden, heb je ruimte nodig. De massieve newfoundlander voelt zich niet op zijn gemak in een appartement. Om een newfoundlander op een juiste manier te houden, heb je voldoende ruimte en tijd nodig om het dier voldoende beweging en activiteit te geven. Een huis met een tuin, liefst dicht bij de natuur, is ideaal voor een newfoundlander. Zijn dikke vacht maakt de newfoundlander zeer gevoelig voor warmte. Zorg er op warme dagen voor dat de hond altijd toegang heeft tot een schaduwrijke plek en de gelegenheid heeft om af te koelen.

Het is ook van groot belang dat jouw newfoundlander voldoende beweging krijgt: newfoundlanders willen in alle weersomstandigheden zowel lichamelijk als intellectueel worden uitgedaagd. Bijvoorbeeld doggy dancing of gehoorzaamheidstrainingen zijn voor jullie beiden zeer leuk. Plan, indien mogelijk, uitstapjes naar het water met jouw newfoundlander. In rustig (niet-stromend!) water apporteert hij graag voorwerpen uit het water. Last but not least is een newfoundlander natuurlijk uitstekend geschikt als werkhond, bijvoorbeeld voor reddingen uit het water. Ook al lijkt de newfoundlander met weinig tevreden te zijn door zijn rustige, stille aard, heeft hij absoluut jouw aandacht en zorg nodig! Als je hem verwaarloost, kunnen gedragsproblemen optreden.

De newfoundlander laat zich door niets van zijn stuk brengen. Als vriendelijke en absoluut vredelievende hond is een newfoundlander daarom bij uitstek geschikt als gezinshond. Hij verdraagt bijna alles van kinderen en als deel van de roedel beschermt hij hen, maar zonder ooit agressief te zijn tegen andere mensen. Vanwege de omvang en het aanzienlijke gewicht van een volwassen newfoundlander, doe je er best aan om de hond en de nakomelingen altijd in de gaten te houden, vooral als er zeer jonge kinderen in de buurt zijn. Daarnaast is de kans groot dat een newfoundlander goed overweg kan met andere honden of andere huisdieren.

De prijs van een newfoundlander is vooraf moeilijk te bepalen. De prijs kan variëren van fokker tot fokker. Voor een raszuivere newfoundlander-puppy kan je echter een bedrag van ongeveer 1400 euro verwachten.

Als je een newfoundlander-puppy wilt kopen, kijk dan niet alleen naar de prijs. Het is veel belangrijker om een dier te kiezen uit een fokkerij die verantwoord te werk gaat. Maar hoe herken je een goede newfoundlander-fokker? Een betrouwbare fokker zal je zijn dieren in hun thuisomgeving laten zien. Het spreekt vanzelf dat je de moeder van de puppy’s kunt leren kennen. Een newfoundlander-puppy (zoals alle puppy’s) mag niet jonger zijn dan twaalf weken voordat hij van zijn familie wordt gescheiden. Ook is het niet meer dan normaal dat een fokker jouw vragen over zijn honden beantwoordt. Dat kan gaan over het houden en verzorgen, maar ook over eventuele ziekten die zijn opgetreden. Idealiter kan je de pups meerdere malen bezoeken voordat je een finale beslissing neemt. Als een fokker jou daarentegen onder druk zet om te kopen of jou zeer jonge dieren aanbiedt, zie je best van de aankoop af. Hetzelfde geldt als pups jou worden aangeboden op anonieme plaatsen, zoals op een parking of andere vreemde plekken. Dan is het risico groot dat je te maken hebt met een illegale puppyhandelaar. Als je vermoedt dat je een dubieuze verkoper bent tegengekomen, koop dan nooit een van hun honden, ook al heb je medelijden met hen!

Als je niet per se een newfoundlander-puppy wilt aanschaffen, kan een organisatie voor hondenbescherming een alternatief zijn. Zo kan je bij ‚Neufundländer in Not‘ (‚Newfoundlanders in Nood‘) terecht voor honden van dit ras die in een benarde situatie zijn terechtgekomen. Of het nu gaat om een verhuizing, een scheiding of het overlijden van de eigenaar, de redenen kunnen uiteenlopend zijn en niet de schuld van de eigenaar.

Kruisingen van newfoundlanders zijn ook populair. Je komt bijvoorbeeld vaker een kruising tegen van een newfoundlander met een landseer of een labrador-retriever, evenals andere grotere hondenrassen. Als je geïnteresseerd bent in een kruising van een newfoundlander, is het nuttig om ook te kijken naar de kenmerken en behoeften van het gekruiste ras. Uiteindelijk is het echter onmogelijk te voorspellen welk kenmerk bij het specifieke dier het meest uitgesproken zal zijn. Hetzelfde geldt voor de grootte als een ouderdier tot een ras met een kleinere lichaamsomvang behoort.

Je raadt het al. Vanwege zijn bijzondere, weelderige vacht is de verzorging van de newfoundlander zeer tijdrovend. Zorgvuldige verzorging is ook belangrijk omdat een verwaarloosde newfoundlandervacht een onaangename geur ontwikkelt. Daarom is het bij een newfoundlander bijzonder belangrijk de vacht zorgvuldig uit te borstelen en te kammen om te voorkomen dat deze zal klitten. Besteed bijzondere aandacht aan de borst, de oren en de binnenkant van de ellebogen. Je mag de newfoundlander echter alleen in uitzonderlijke gevallen in bad stoppen, bijvoorbeeld als hij erg vuil is geworden. Bij het wassen van jouw hond is het absoluut aangeraden een niet in water oplosbare shampoo te gebruiken. Zo bescherm je de typische beschermlaag en huid van het ras.

Bij de jonge newfoundlander is het raadzaam ervoor te zorgen dat de voeding geen groeiversneller wordt. Voor hondenrassen die vrij snel groeien en groot van gestalte zijn, moet niet alleen het energiegehalte van de voeding kloppen, maar ook de samenstelling van mineralen. Speciaalzaken bieden speciaal puppyvoer voor grote honden aan. Voeding is zo belangrijk omdat deze honden door hun omvang en snelle groei bepaalde orthopedische aandoeningen kunnen ontwikkelen. Er kunnen ook hartproblemen optreden, zoals de zogenaamde gedilateerde cardiomyopathie. Eenvoudig gezegd hebben honden met zulke problemen een hart dat te groot is en slechter functioneert. In extreme gevallen kan plotselinge hartdood het gevolg zijn. Andere mogelijke hartziekten kunnen de bloedvaten bij het hart of de hartkleppen aantasten. Bovendien komen vormen van botkanker (osteosarcoom) bij dit ras vaker voor dan bij andere honden.

Zoals bij veel andere grote hondenrassen is de levensverwachting van een newfoundlander relatief laag. De levensverwachting van een gezonde newfoundlander is gemiddeld tien jaar, maar sommige hebben een kortere levensverwachting.